So you think you can dance
Gezien: Talent On The Move
Waar: Theater Sneek
Datum: 17 april 2019
Toeschouwers: circa 175 (eigen schatting)
Talenten zijn er in allerlei gradaties. In tv-programma’s zoals ‘Holland’s got talent’ worden deze aan het grote publiek geëtaleerd. Vanavond gaat het om derdejaars danstalenten van Hogeschool Codarts uit Rotterdam die in Sneek optreden voor een select publiek. Onder hen zijn ook leerlingen van het plaatselijke Kunstencentrum Atrium.
Zij vertellen stralend dat ze tijdens de meet en greet gehoord hebben dat jaarlijks circa 600 kandidaten zich aanmelden om aan deze, internationaal hoog aangeschreven, school voor de kunsten te worden aangenomen. Uiteindelijk mogen zich twintig studenten gelukkig prijzen dat ze op basis van hun talent worden geselecteerd. De lichting van vanavond komt uit alle windstreken van Europa.
We krijgen een avond vol passie voorgeschoteld. De lichamen van de dansers bewegen zich op het ritme van de muziek: verstild, ongecontroleerd, elektrisch geladen, synchroon, in elkaar vloeiend, dierlijk. De spanning is bijna voelbaar in de zaal. De grote variëteit van expressies wordt ingegeven door het brede muziekpallet. Van klassiek piano tot hardrock. Van sferische impressies tot aanzwellende, bombastische strijkerspartijen. Van de rauwe rock van Patti Smith tot de jazzy klanken van Keith Jarrett.
De twintig dansers maken gebruik van het gehele podium om hun kunsten te vertonen. Dit geeft een mooie diepte aan de voorstelling. De toeschouwer komt soms ogen te kort. Door de subtiele belichting wordt de aandacht bijvoorbeeld ook getrokken naar een groepje dansers achter op het podium. Tussen de acht stukken door vertellen een aantal leerlingen (uit Italië, Slovenië en Portugal) heel in het kort hun levensverhaal. Dit is een louterende reality check. Dit zijn opgroeiende kinderen die ver van huis zijn en met vallen en opstaan hun levenslessen leren. In een veel hoger tempo dan hun generatiegenoten.
Direct na de pauze moeten we het tien minuten doen met beelden vanaf het filmdoek. Natuurlijk zien we dansers en waarschijnlijk zijn de beelden opgenomen op school in Rotterdam. Maar waarom hiervoor is gekozen is mijn een raadsel. Misschien om ons te laten ervaren wat het verschil is tussen film en de live beleving. Waar de filmbeelden het na afloop moeten doen met een bescheiden applaus worden de dansers na elke uitvoering beloond met een klaterend, lang aanhoudend, ritmisch handengeklap. Heel soms werd er zelfs gejuicht (ik geloof dat ik daar zelf ook nog een bijdrage aan heb geleverd).
Dit was een prachtige, inspirerende avond waar vele emoties de revue passeerden en ik gebiologeerd naar heb zitten kijken. De dansers van Codarts verdienen het publiek wat de RTL 4 show ‘So you think you can dance’ wekelijks aan zich wist te binden.