Sir Paul
2013-24 Ik heb eens gezegd: 'Paul McCartney zien en dan sterven'. Negen december 2009 werd het eerste deel van deze uitspraak bewaarheid. Het tweede deel hoop ik nog lang uit te kunnen stellen. Helemaal alleen ben ik naar het Gelredome, Arnhem, gegaan. Dat doe ik nooit maar deze keer voelde het of het zo moest zijn. Ik was al uren van te voren aanwezig want ik was er op gefixeerd om vooraan te staan. Een liveconcert van de grootste levende icoon uit de muziekgeschiedenis, een bandlid van The Beatles, daar wilde ik het optimale uithalen. Toen de deuren open gingen rende ik als een puber naar voren. Een security lid maande mij nog tot kalmte. Alles om maar in de pit te kunnen staan, het gedeelte voor de hekken. Om maar zo dicht mogelijk bij Sir Paul te komen, zodat een flonkering van zijn majestueuze verleden op mij over zou kunnen slaan. Zodat ik via hem terug zou kunnen keren naar die verheven Beatles jaren. Bij zijn opkomst was het kippenvel en tranen van geluk. Het was een fantastische belevenis, een totaalbeleving, en natuurlijk stond ik in de pit.
Grofmazig gezien kan de carrière van Paul McCartney (18 juni 1942) worden opgedeeld in drie periodes. The Beatles in de sixties, Wings in de seventies en vanaf de eighties zijn solowerk. Maar Sir Paul (PM) heeft zijn muzikale tentakels wijder verspreid dan menigeen denkt. Daarbij heeft hij ook nog diverse pseudoniemen aangenomen. Een bloemlezing:
Bands: The Quarrymen (PM zijn eerste band), The Beatles, Wings, The Fireman (jaren negentig, feitelijk ook een soloproject alleen zo afwijkend van zijn reguliere werk dat deze experimentele muziek niet zou worden verteerd door zijn publiek), vijf klassieke albums (vanaf 1991) onder bijvoorbeeld de namen Paul Mccartney's Liverpool Oratorio en Ocean's Kingdom, Twin Freaks (een album met allemaal mixes van nummers van PM).
Samenwerkingsverbanden: Michael Jackson (The girl is mine, Say say say zijn de bekende nummers maar PM had al eerder een nummer voor Jackson geschreven: Girlfriend. Omdat Jackson het toentertijd niet opnam verscheen het op het Wingsalbum London Town. Een jaar later kwam het toch nog terecht op Off the Wall. Het zijn hele verschillende versies geworden. Verder: Stevie Wonder en Carl Perkins (beiden op de cd Tug of War), Elvis Costello (My brave face), Band Aid, Ferry crossed the mersey (waar hij samen met andere Liverpoolbands zijn afkomst eer aan doet) en recentelijk het project van Dave Grohl (Soundcity) waar Nirvana wordt herenigd met PM als zanger.
Pseudoniemen: Bernard Webb (1966: producer van een nummer van Peter & Gordon), Apollo C. Vermouth (in 1968 was dat zijn producers naam voor de lp van de Bonzo Dog Doo-Dah Band), Paul Ramon (onder deze naam speelde hij mee 1969 mee op een nummer van de Steve Miller Band) Percy 'Thrills' Thrillington (in 1977 was dit de orkestuitvoering van zijn tweede solo album Ram).
Een hele rij namen om maar aan te geven dat de man ontzettend veelzijdig is. Een echte verzamelaar zal er moeite voor moeten doen om de PM catalogus compleet te houden. De projecten hebben niet dezelfde kwaliteit als dat van The Beatles/Wings/PM solo. Maar wie maalt daarom wanneer je al 56 jaar muziek maakt en je mede-oprichter was van de meest invloedrijke band ter wereld.