Dave Grohl: Energy bomb
2013-17 Het is ondertussen al weer twee maanden geleden dat de documentaire Sound City uitkwam. Sound City vertelt het verhaal van een opnamestudio in Californië. Regisseur, scenarischrijver en medeproducent Dave Grohl (14-01-1969) schetst vanaf het ontstaan (1970) tot het einde (mei 2011) van de studio een verhaal met zoveel liefde, passie en enthousiasme dat elke muziekliefhebber deze film zou moeten zien.
Dave Grohl is op de eerste plaats een heerlijk energieke rasmuzikant. Hij begon zijn carrière in de muziek als drummer bij de punkrockband Scream. Onsterfelijk werd hij echter omdat hij in 1990 tot Nirvana toetrad. Nirvana bestond toen reeds drie jaar, had al een aantal drummers versleten en één c.d. uitgebracht: Bleach (waarop nog een cover staat van de Nederlandse Shocking Blue: Love buzz). In 1991 wordt met Nevermind de stem van een (grunge) generatie uitgebracht. Grohl drumt als een soort Animal (van de band van de Muppetsshow): prachtig om te zien. In 1994 spat Nirvana uit elkaar door de zelfmoord van Kurt Cobain.
Nirvana is echter nog maar een opmaat voor de imposante muziekloopbaan die Dave Grohl tot op de dag van vandaag heeft doorlopen. In 1995 verruilt hij de drumkit voor de gitaar en wordt hij leadzanger van Foo Fighters. Een band die tot op de dag van vandaag bestaat en die is uitgegroeid tot een van de grootste livebands in de wereld. Foo Fighters staat voor potige rockmuziek die zijn wortels in de grunge heeft. Het absolute topnummer voor mij is My Hero. Grohl laat zich niet beperken tot één band. Een van de beste c.d. in de zeros is voor mij Songs for the Death van Queens of the Stone Age (QOTSA). Hier mept onze vriend weer zijn stokken stuk op de drumkit en doet hij ook mee aan de worldtour die de Queens maken. Tevens is hij een van de drie bandleden van de zeer gehypte Them Crooked Vultures. Zij - Josh Homme (zanger QOTSA), John Paul Jones (bassist Led Zeppelin) en Grohl - brachten in 2009 een c.d. uit en deden een tour. Wat mij betreft een wat minder geslaagd project. Overigens zet ik ook niet dagelijks een c.d. van Foo Fighters op. Maar de energie die vrijkomt als hij live met zijn band(s) optreedt is waar het uiteindelijk allemaal om draait. Grohl is een gewilde muzikant; hij verleent zijn diensten verder nog aan bijvoorbeeld Killing Joke en Nine Inch Nails en in 2004 brengt hij onder de naam Probot een c.d. uit. die hij met zijn muziekhelden uit voornamelijk de metalhoek inspeelt.
Maar genoeg over alle projecten van Dave Grohl. Sound City is een studio waar muziekgeschiedenis is geschreven. Dat ligt niet aan de locatie en de moderne faciliteiten die de studio biedt. Het is gelegen op een stoffig industrieterrein en in de 41 jaar dat de studio heeft bestaan is er eigenlijk nooit iets veranderd aan de inrichting. Volgens de muzikanten komt de unieke sfeer/sound tot stand door de combinatie van de huiselijke sfeer en het analoge mengpaneel 'Neve'. Een kleine selectie van de bands die hier platen hebben opgenomen: Fleetwood Mac, Tom Petty, Nirvana (Nevermind), QOTSA, Red Hot Chili Peppers, Rage Against the Machine, Metallica en als een van de laatste bands Triggerfinger. Grohl spreekt met een deel van hen en maakt muziek met ze in zijn eigen 606 studio mét de 'Neve' . Hij heeft dit mengpaneel namelijk van Sound City overgenomen. Met dus als eerste doel om hiervan een c.d. uit te brengen (Real to Reel) met muzikanten die in Sound City hebben opgenomen. Stevie Nicks levert een prachtige bijdrage; maar het hoogtepunt is voor mij de opname met Paul McCartney. De mannen beginnen te jammen zonder een vooropgezet idee en de chemie die dan ontstaat is geweldig. Het ultieme moment in de film is wanneer McCartney tegen producer Butch Vigg zegt: ' Tell us what's wrong with it' waarop een studiomedewerker tegen de producer zegt: 'Yes Butch, tell McCartney what to do'.
Kijk, luister en geniet.