134 Love, peace and understanding
Vitale leefgemeenschappen en circulaire economie zijn nu niet direct begrippen waarbij je in eerste instantie aan een popfestival denkt. Toch sluiten ze naadloos aan bij het driedaagse festival Welcome to the Village in Leeuwarden. Wat in de volksmond nog wel eens een geitenwollensokkenfestival wordt genoemd is feitelijk een voorbeeld van een moderne economie in het klein.
Ik betreed vrijdag het tijdelijke dorp in het 1000 hectares tellende natuurgebied De Groene Ster omdat ik een prijsvraag heb gewonnen van muziektijdschrift OOR. Op de vraag waarom ik tickets voor het festival zou willen ontvangen heb ik geantwoord dat ik sinds kort een nieuwe baan heb in Leeuwarden en dat ik als onderdeel van de 'inburgering' graag Welcome to the Village zou willen bezoeken. Missie geslaagd.
Het rendement dat de organisatie nastreeft is volgens het programmaboekje (gemaakt van houtpulp; het afval van houtzagerijen) 'het proces van samen iets moois maken'. Een organisatie die draait op 500 vrijwilligers die de samenwerking heeft gezocht met tientallen sponsoren op basis van een wederzijds belang. Dat noem ik een prachtig voorbeeld van een vitale leefgemeenschap. Het gebruik van houtpulp is maar één voorbeeld van het nastreven van een circulaire economie. Hergebruik van materialen, klimaatneutraal produceren, het opzetten van een lokale voedselketen, het verduurzamen van energieverbruik zijn allemaal voorbeelden die een halt willen toeroepen aan de huidige wegwerpcultuur. Dat dit soms wat kneuterig of gezocht overkomt is misschien zo, maar alle lof voor de organisatie voor het baanbrekende werk.
Op het festivalterrein hangt een sfeer van Love, Peace and Understanding. Een lekkere, relaxte vibe. Beetje flowerpower. Na een paar minuten word ik per ongeluk door iemand licht aangestoten. Duizend verontschuldigingen, gesprekje, handenschuddend bij afscheid, elkaar een prettig festival wensend. Zo'n sfeertje. Wat opvalt, er zijn ook (kleine) kinderen, met grote koptelefoons op om een gehoorbeschadiging tegen te gaan. Ik vind dat mooi.
Hoofdact op vrijdag is Typhoon. Maar er is veel meer te genieten. Er zijn zes plekken waar bandjes optreden. Van grote tot kleine podia. De kleinste plek waar gemusiceerd wordt is een joert (traditionele ronde tent). Daar word ik verrast door een - volgens mij - Deens driemansschap. Wat een energie en wat een bijzonder (droog) geluid wordt daar gefabriceerd. Ik wandel door naar Citizens! uit Londen. Van te voren had ik hun muziek even gecheckt. Flinterdunne indie/popmuziek. Niet helemaal mijn ding dacht ik. Maar wat een aanstekelijk bandje is dit zeg. Een superstrak optreden van deze vijfmansformatie waarbij het elektronische tapijt een perfecte ondergrond is voor hun goed in het gehoor liggende popsongs. Ze hadden bij sommige nummers zelfs nog een podiumact ingestudeerd. Citizens! had echter de pech dat tijdens hun concert ook Typhoon begon. Hierdoor liep het publiek grotendeels weg. Alleen dat was voor mij al een reden om te blijven staan. Zanger Tom Burke vroeg tot twee keer toe aan de overblijvende toeschouwers om verder naar voren te komen. Een heerlijk optreden maar ik vraag me af of Burke en zijn bandleden met plezier terugkijken op deze gig.
Vandaag is dEUS de publiekstrekker; ik ben benieuwd of er andere bands zijn die me zullen verrassen.