Geluk
2013-42 Deze week zette een tweet van Coen Swijnenberg, waarin hij schreef 'muziek wint altijd van voetbal', mij aan het denken. Natuurlijk ben ik het daar 100% mee eens. Geen moment van twijfel. Maar ik had op dat moment al 2x24 uur zonder mijn muziek geleefd en ik voelde geen enkele aandrang om de verloren tijd in te halen. Sterker nog; naar aanleiding van de tweet heb ik de volgende dag toch mijn iPod enige tijd opgezet maar het kwam niet binnen. Wat is hier de oorzaak zijn?
Tja, hoe zal ik mijn gevoel nu eens verwoorden zonder voor sentimentele dwaas te worden uitgemaakt. Ik ga een poging doen: Annewieke en ik zijn de afgelopen dagen in Zuid-Limburg geweest en hebben daar een heuse Indian Summer meegemaakt. Met een beetje goede wil zou je kunnen denken dat we uiteindelijk toch nog in Toscane, Italië, terecht zijn gekomen om hier onze uitgestelde zomervakantie (blog 2013-34) te vieren. Want: een heuvelachtig landschap, zonovergoten, wielrenhistorie, verstilde dorpen en een authentieke stad in de nabijheid. De vallende bladeren geven aan dat we in de herfst zitten. De link met de koers naar de vallende bladeren, de Ronde van Lombardije, maak ik in gedachten ook nog. Daarbij realiserend hoe zeer ik mijn racefiets mis. Ik maak met mezelf de afspraak om volgend jaar terug te keren in dit prachtige gebied: mét fiets.
En dat prachtige gebied is toch echt Zuid-Limburg. Tijdens een lange wandeling openbaart zich het gebied nog eens aan ons. De bladeren in herfstkleuren, het slingerende wandelgebied langs de Geul, de on-Nederlandse bouwstijl, de glooiende weilanden en de stilte. De stilte waarvan je zou willen dat je deze af en toe wat harder zou kunnen zetten (anoniem citaat). Allemaal geweldig, maar toch mist er nog één ingrediënt. Namelijk: juist door dit samen met Annewieke te beleven zorgt ervoor dat het ultieme geluksgevoel ontstaat. Zonder woorden en toch voelen dat je op exact dezelfde golflengte zit. De geluksmomenten waren deze week talrijk.
Tijdens dit soort ogenblikken merk je dat het samenzijn met je geliefde(n) de kern is van je bestaan. De kern die zorgt voor ontspanning, vreugde en genegenheid. Dat is denk ik ook een verklaring waarom mijn passie voor muziek de afgelopen dagen even pas op de plaats moest maken.
Maar het leven is complex; want muziek kan wel degelijk bijdragen aan mijn geluk. Na vier dagen die vreselijke hotelmuzak aangehoord te hebben is het heerlijk om mezelf weer onder de dompelen in 'mijn eigen muziek'. Voor alles is een tijd.