KJNU: mijn hits van het derde kwartaal
2014-39 Tradities zijn er om in stand te houden. Daarom heeft de muziekwereld deze zomer weer vele niemendalletjes uitgebracht. Singles die nergens over gaan maar inspelen op het sentiment om het vakantiegevoel zo lang mogelijk vast te houden. En we worden overspoeld met handig in elkaar gedraaide platen met een professioneel productieteam, sexy zangeressen en stoere zangers. De hitparade staat er momenteel vol mee: Pitbull, Ariana Grande, Jessie J, Nicki Minaj, Taylor Swift, Calvin Harris etc. Ik heb er helemaal niets mee.
Het mooie van deze business is dat er altijd weer nieuwe pareltjes opduiken. Neem nu Sam Smith. Het grootste wapen van deze 22-jarige Londenaar is zijn stem. Een prachtig gedragen stem die de hoge regionen met gemak aan kan. De man heeft soul aan zijn kont hangen. Smith rijgt de hits momenteel aan elkaar. In Stay With Me is Smith in topvorm; zijn debuut cd In The Lonely Hour herbergt nog veel meer moois. Ik zou hem graag eens een duet willen horen zingen met Adele.
Dan is er een ander Londens collectief wat ik deze zomer heb omarmd maar ik geloof dat ik zo ongeveer de enige in Nederland ben. Het debuutalbum van Jungle, want daar heb ik het over, werd in 2013 al vooraf gegaan door twee prachtsingles (Platoon en The Heat). Kritiek op het debuutalbum is de zang en de eenvormigheid van de nummers. Zangers J. en T. herhalen in elke song hetzelfde kunstje: zeer hoge, enigszins vervormde, falsetstemmen. Maar ik vind het toch lekker: lichtgewicht soul, verfijnd, dansbaar, pulserend, stomend. Live heb ik de zevenmans/vrouws formatie nu twee keer gezien (op tv: Lowlands en iTunesfestival). Voor mij de bevestiging dat het een erg lekker bandje is. Maar in de hitparade hebben ze nog niet gestaan, de kids hoor ik er niet over, mijn muziekmaat kent Jungle niet en vrouwlief vraagt elke keer als die heerlijke plaat op staat: 'wat is dit'? Gevalletje jammer dan.
Maar er zijn meer prachtige singles die de top 50 niet eens halen. Ik denk aan Ryan Adams met My Wrecking Ball, Tom Petty met American Dream Plan B of Andy Burrows met As Good As Gone. Bij Adams en Petty heb ik recent al eens stilgestaan en voor Andy Burrows is deze single de voorloper van het nieuwe album wat binnenkort zal verschijnen. Wanneer de hoge kwaliteit van deze single representatief is voor de rest van de plaat dan belooft dat veel goeds.
Zoals altijd is er een uitzondering die de regel bevestigt. Tussen alle overbodige zomer releases zit namelijk dé plaat die het zomergevoel van je zonverbrande kruin tot aan het zand tussen je tenen laat voelen: Surfen van onze eigen Zwollenaar Typhoon.