114 Keuzes maken
Deze week werd aangekondigd dat de film The Bodyguard als musical naar Nederland wordt gebracht. Glennis Grace zou de geknipte vrouw zijn om de rol van Whitney Houston te vertolken. In RTL Late Night laat ze nog eens horen én zien waarom. Ze zingt een snippet uit I Have Nothing en met haar nieuwe kapsel lijkt ze gewoon op Whitney. Maar Glennis kiest een andere weg.
Tja Whitney; het is al weer drie jaar geleden dat ze levensloos in een badkuip in een hotel in Beverly Hills wordt aangetroffen. Intriest dat haar leven in totale eenzaamheid op deze wijze moest eindigen. Succes en roem zijn maar loze begrippen. Je kunt toch wel stellen dat ze meerdere malen in haar leven foute keuzes heeft gemaakt. Haar echtgenoot, Bobby Brown, de drugs en de alcohol hebben haar gesloopt. Bizar is dat vorige maand Whitney's dochter, Bobbi Kristina, ook buiten bewustzijn in haar badkuip is gevonden. Ze leeft nog wel maar wat heeft haar leven verder in petto?
Ik kan me wel voorstellen waarom Glennis wat afstand wil nemen. Kiest voor andere invalshoeken. Op haar 16e (1994) won ze de soundmixshow als vertolkster van Whitney Houston; haar leven lang zingt ze al songs van haar. Wanneer ze in The Bodyguard gaat spelen wordt het Whitney etiket opnieuw steviger op haar geplakt. Terwijl ze deze de afgelopen vier jaar zo succesvol aan het losweken is. Sterker nog; in haar nieuwe theatershow kiest Glennis er (bewust?) voor om een aantal nummers van 'concurrent' Mariah Carey te zingen en Whitney uit haar repertoire te schrappen. Mariah en Whitney hebben in het verleden voor de nodige catfights gezorgd.
Na Doetichem is Sneek de tweede plaats die de theatertour van Glennis Grace, met een zevenkoppige band inclusief twee prachtige achtergrondzangeressen, aandoet. Glennis steelt de show met haar charisma, haar uitstraling en natuurlijk haar stem. Voor de pauze laat ze een uitgekiend repertoire horen, inclusief haar doorbraakhit Afscheid in een nieuw arrangement. Na de thee valt de keuze van de setlist op. Ik vind hem bizar: André Hazes, Laura Pausini, Sia, Van Dik Hout, een paar eigen songs, Jesse J, Ariane Grande en Nicki Minaj, een duet met iemand uit de zaal (Wil je niet nog 1 nacht) en Beyoncé.
Glennis Grace doet zichzelf hiermee veel te kort. Ik zit in het theater niet te wachten om als 'Amstel Live' publiek te worden bediend met gezellige meezingers die iedereen kent. Bij de introductie van Laura Pausini's La Solitudine zegt ze dat ze er van houdt om steeds te worden uitgedaagd. Een hele goede eigenschap maar ik zou het niet zoeken in het onder de knie krijgen van een Italiaanse tekst van een bekend nummer. Glennis heeft een geweldige stem en ik gun haar dat ze dit kapitale bezit nog beter gaat inzetten. Zoek het niet meer in covers maar verleen je stem alleen nog aan eigen materiaal. Zoek de eigenheid op; dan komt de echte emotie ook boven (zag ik dat bij het nummer van Sia?).
Maar wie ben ik? De zalen zitten vol. Glennis Grace is succesvol na vele jaren van sappelen. Ik respecteer haar keuzes. Heb genoten van haar optreden. Maar met eigen materiaal, een eigen gezicht, zou ze zomaar de nieuwe Beyoncé (of Whitney Houston) kunnen worden.