It was 33 years ago today: John Lennon RIP
2013-48 It was twenty years ago today zongen The Beatles in Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club band. Het is ondertussen 33 jaar geleden dat John Lennon op maandag 8 december om 22:50 uur in New York voor zijn appartement in het Dakotagebouw werd neergeschoten. Yoko en John kwamen uit de studio en waren op weg naar hun zoon Sean.
Voor mij staat deze datum voor het leven in mijn geheugen gegrift. Het waren bizarre dagen. Maandagmorgen vroeg kwam bij ons de verhuiswagen voorgereden aan de Neptunusstraat in Emmeloord. We gingen verhuizen naar Twente - Bentelo - waar we een half jaar in een verbouwd kippenhok hebben gewoond. In blog 25 heb ik daar al eens verslag over gedaan. Broer Linze en ik zouden pas in de kerstvakantie overkomen. Linze logeerde bij een vriend en ik bij de familie Kooi, onze overburen. 's Ochtends zeiden we onze ouders gedag en gingen naar school.
In New York beleefde Lennon een gewone dag. Na vijf jaar zich volledig aan zijn gezinnetje te hebben gewijd had hij in november 1980 een nieuwe plaat uitgebracht: Double Fantasy. Lennon zat in een hele gelukkige fase van zijn leven. Hij kon in NY een betrekkelijk anoniem leven leiden. Een gewone dag dus: 's morgens naar de kapper, vervolgens een interview van drie uur voor een radiostation, wat handtekeningen uitdelen, dan naar de studio om te werken aan de plaat van Yoko Ono en ten slotte terug naar hun appartement. Voordat ze naar een restaurant gingen wilde John nog wat tijd doorbrengen met Sean.
Hij werd in koelen bloede vier keer in de rug geschoten door een psychopaat wiens naam ik niet noem omdat dat precies is wat hij wilde. Voor eeuwig verbonden zijn met de naam van John Lennon; zijn shot to fame. De man die 's middags nog een handtekening op de lp Double Fantasy had gekregen van John. Twintig minuten later overleed hij in het Rooseveltziekenhuis.
Er is een tijdsverschil van zes uur met New York. Dit betekende dat het nieuws in Nederland in de vroege ochtend van 9 december de ether in werd geslingerd. Ik hoorde het dus dinsdagochtend. Ik weet nog dat ik het eerste uur gym had. Het gymlokaal was op een andere locatie dan onze school. Ik kwam er te laat aan. Ik was aangeslagen; niemand had nog gehoord dat Lennon was vermoord. Toen ik het vertelde was alleen Rob L. geïnteresseerd. Vervolgens ging het leven gewoon weer door. Hier houdt mijn herinnering op. Maar dat het veel impact op mij heeft gehad merk ik naar al die jaren nog steeds.
Wat je het liefst wilt is de tijd terugdraaien. Dat Lennon toch eerst naar het restaurant zou zijn gegaan. Yoko Ono is hier heel realistisch in; 'dan was het wel op een ander moment gebeurd' zegt ze. Acda en de Munnik verwoorden in 'Laat me slapen' uit 1998 mijn gevoel op een optimale wijze: 'Vanochtend toen de krant kwam mam; Heb ik de oplossing bedacht; Ik heb hem teruggegeven (2x); Aan de jongen die hem bracht. En: 'Imagine was zijn woord; Dus de wereld is een paradijs; En dat ie dood is heb ik, heb ik niet gehoord'.
John Lennon heeft zoveel moois gemaakt: The Beatles schatten, het onverwoestbare Imagine en zijn vele uitspraken/songteksten waarvan ik de treffendste vind: 'het leven is wat je gebeurd terwijl je andere plannen maakt'. Zijn laatste muzikale opname is gemaakt op de laatste avond van zijn leven: een aantal gitaarlicks op het Yoko Ono nummer Walking on thin ice.