Getallen en social media
2014-33 In de aflevering van zomergasten met Ionica Smeets (wiskundige en wetenschapsjournalist) werd er uitgebreid verhaald over getallen. Daarbij ging het onder meer over het voorstellingsvermogen van grote getallen. Hoe groter de getallen worden, hoe lastiger het is nog een beeld te vormen wat die grootheden nu eigenlijk betekenen. Ik had deze week hiervan een geweldig voorbeeld.
Het aantal mensen dat wekelijks mijn blog leest is een getal waar je wel een voorstelling van kunt maken. Namelijk een schoolklas vol; ongeveer dertig voor mij bekende mensen. Dit aantal realiseer ik door mijn wekelijkse column te promoten bij mijn facebookvrienden en twittervolgers. Afhankelijk van het onderwerp lus ik daar via twitter nog wel eens iemand bij in. Niets is leuker wanneer hierop wordt gereageerd.
Omdat ik in mijn vorige blog een uitspraak van Nico Dijkshoorn aanhaalde had ik hem in mijn tweet opgenomen. Dijkshoorn heeft op dit moment 312.326 volgers. Meer dan driehonderd duizend mensen die de berichten van Nico kunnen volgen. Een getal dat voor mij niet te bevatten is. Eén schoolklas is duidelijk: hier hebben we het over afgerond 10.411 schoolklassen met elk 30 leerlingen. Nog steeds een getal dat het voorstellingsvermogen ver te buiten gaat. Stel nu dat een school in het voortgezet onderwijs 1.500 leerlingen zou hebben, dan heeft Nico Dijkshoorn 208 volledige scholen als volger. Ongelofelijk toch.
Wat Nico getriggerd heeft weet ik niet maar met een vingerklik heeft hij ervoor gezorgd dat ik een geweldige zondag heb gehad. Hij heeft mijn tweet namelijk geretweet waardoor hij zijn '208 scholen' de mogelijkheid gaf om mijn tweet en/of blog te lezen. En dit is massaal gedaan. In totaal hebben bijna 26.000 mensen mijn tweet gezien. Zesentwintig duizend mensen: analoog aan het voorbeeld van Dijkshoorn zijn dat 866 schoolklassen of anders gezegd ruim 17 scholen. WOW.
Maar wat ik nog mooier vind: door de tweet hebben deze week 600 mensen mijn blog bezocht. Dat is twintig keer zo veel als regulier. Twintig schoolklassen vol mensen, bijna allemaal onbekend voor mij, die hebben gelezen wat de vijf platen/cd's zijn die vertellen wie ik ben. In eerste instantie schrijf ik mijn blogs omdat ik het leuk vind om mijn passie voor muziek te delen met de mensen die ik ken. Maar niets menselijks is mij vreemd. Wanneer ik meer mensen kan bereiken wordt het alleen maar interessanter. De kracht van social media levert dan vervolgens wel getallen op die nauwelijks nog te bevatten zijn. De hoogte van het getal zegt me op zich niet zoveel maar de reacties des te meer: de retweets, de nieuwe volgers, de markering van een tweet als favoriet, de 'vind ik leuks', de facebookreacties of een bericht in het gastenboek. Mijn hart heeft afgelopen zondag diverse extra sprongetjes gemaakt.
Na deze cijferexcercitie - het zit toch in mijn genen - volgende week weer back to the real deal: muziek.