Genemuiden: a trip down to memory lane
2013-46 De kersthit van 1968 was de melodramatische klassieker van Barry Ryan: Eloise. Deze plaat is nog jaarlijks terug te vinden in de Top 2000. En is toevalligerwijze ook als achtergrondmuziek gemonteerd in de video van de trouwdag van Annewieke en mij. Dit nummer had trouwens helemaal niets met kerst te maken. Er waren destijds nauwelijks singles met een kerstthema. De boodschap van de single van de Golden Earrings paste wel prima in de tijdsgeest: Just a little bit of peace in my heart. Ook mijn ouders waren niet echt bezig met kerst. Er moest namelijk verhuisd worden van mijn geboortegrond in Benningbroek (Noord-Holland) naar Genemuiden.
Genemuiden: de stad waar mijn vader zijn bankcarrière bij de Raiffeisenbank aan de Prinses Julianastraat begon. En waar ik nu ruim 40 jaar na dato weer actief ben. Weliswaar in een ander pand, met een andere naam op de gevel, maar nog steeds aan de Prinses Julianastraat. Vooruitlopend op de voorgenomen fusie tussen Rabo Genemuiden en Rabo IJsseldelta ben ik hier drie weken werkzaam geweest. Mijn ouders streken neer aan de Dorus Rijkersstraat 22; ik was bijna zes jaar. Nu loop ik weer door dezelfde staat, herinner me de havenkom én natuurlijk de pont. De pont waar ik nu mijn auto op rijd en me laat overvaren. Heen en weer zong Drs. P jaren geleden al. Pure nostalgie. Ondanks dat ik binnen de bank vanzelfsprekend niets meer teruglees, -hoor of -zie van mijn vader vind ik het bijzonder. Wetende dat zijn bankroots hier liggen doet wat met me. Toch is er een stem uit het verleden: de heer Lingeman was destijds mijn vaders directeur. Heel af en toe heeft mijn vader het nog wel eens over hem. Lingeman's naam vind ik terug op een maquette uit 1972 ter gelegenheid van de opening van het nieuwe kantoor.
Ik herinner me Genemuiden vooral door een voor mij ingrijpende gebeurtenis. Vlak voordat ik eind augustus 1969 voor het eerst naar de lagere school zou gaan (OBS De Vogelaar) brak ik mijn rechterbeen. In de loop der jaren vervaagt de exacte gebeurtenis maar wat ik me ervan kan herinneren is dat ik zo hard mogelijk met mijn fiets van A naar B wilde fietsen (het zat er al vroeg in) maar dat ik buiten een jongen met zijn step had gerekend. Ik knalde er bovenop waardoor ik in het ziekenhuis De Weezenlanden in Zwolle belandde. Een gecompliceerde breuk en een infectie zorgden ervoor dat ik uiteindelijk zeven weken in het ziekenhuis moest blijven. Een fraai begin van mijn schoolloopbaan! Uiteindelijk ben ik toch nog op mijn gebroken pootjes terecht gekomen. Inderdaad pootjes: want in de winter brak ik mijn andere been omdat ik met mijn fiets uitgleed door de gladheid. Maar dat stelde in vergelijking met mijn rechterbeen niet veel voor.
We hebben uiteindelijk maar ruim twee jaar in Genemuiden gewoond. Mijn vader kon zich verbeteren (zo heette dat in die tijd) en verkaste naar de Boerenleenbank in Emmeloord. De verhuizing vond plaats op mijn verjaardag: 1 februari 1971. Ik weet niet meer of ik getrakteerd heb in Genemuiden of in Emmeloord (waar ik op de Koningin Julianaschool terecht kwam). Misschien wel in beide klassen. Wat ik wel weet is dat Charles Aznavour toen in de top 40 stond met Yesterday, when I was young. Zo terugkijkend in de tijd is dat wel een hele toepasselijke titel. Ik klink nu wellicht als een oude kerel maar ik ben gewoon hartstikke actueel. Aznavour treedt namelijk volgende maand, op zijn 89ste, op in Nederland.
Hartelijk dank dat ik deze 'trip down to memory lane' heb mogen maken: het was mij een waar genoegen.