172: De cirkel is rond
Het is 15 april 2016: 23 jaar, 30 weken, 2 dagen en bijna 8 uur nadat onze dochter Ninke is geboren ondertekent ze haar masterbul Bedrijfskunde (International Financial Management). De laatste pagina van de dagstudie-opleiding is geschreven; dit boek kan dicht. Eind goed, al goed.
Een geweldig resultaat van hard werken, successen vieren en teleurstellingen te boven komen. Ninke heeft daarmee zelf de randvoorwaarden geschetst voor de grotemensenwereld. Gepokt en gemazeld is ze daarbij zeker.
Wat ik zo mooi vind is dat ze voor de full package is gegaan. Na het vwo in Sneek te hebben voltooid, is ze verhuisd naar Groningen. In het laatste vwo-jaar heeft ze nog even geflirt met Geneeskunde en Bewegingsschappen maar ze is Bedrijfskunde gaan studeren. Een keuze die Ninke nooit meer heeft heroverwogen. Kom daar tegenwoordig nog maar eens mee.
Een eigen kamer, zelf koken en wassen (de keren dat we nog was van Ninke hebben gezien is op twee handen te tellen) en studeren. Ga er maar aanstaan als 17-jarige. Maar studie was niet het enige waar Ninke zich mee heeft bezig gehouden. Uitgaan, wielrennen bij Tandje Hoger, zitting nemen in diverse commissies (goed voor de cv), popconcerten bezoeken. Niks was Ninke teveel. Terwijl de studieresultaten gewoon heel goed waren. Heimelijk ben ik hier wel eens jaloers op geweest. Ik heb tot mijn 24ste bij mijn ouders gewoond en na mijn afstuderen ben ik direct bij Annewieke ingetrokken.
De laatste twee jaar ging het tempo omlaag omdat Ninke haar studie combineerde met een baan voor minimaal twee dagen in de week. Dit deed ze bij een jong, modern, startend bedrijf dat bezig was met het ontwikkelen van een nieuw product. Een product dat vervolgens in de markt moest worden gezet. Heerlijk pionieren dus. Ninke heeft hier een schat aan ervaring opgedaan. De financiële bomen groeiden echter niet tot in de hemel waardoor Ninke een dag na haar slagen in plaats van het beloofde fulltime job-contract een vaststellingsovereenkomst kreeg. Een klap in het gezicht. En een levensles.
Vrijdag hebben we gevierd dat Ninke is geslaagd. Na de uitreiking van de bul in het prachtige Academiegebouw van de Rijksuniversiteit van Groningen kregen we de kans om kennis te maken met de vrienden en vriendinnen van Ninke. De afgelopen jaren hebben we vele namen voorbij horen komen maar nu kregen we eindelijk het gezicht erbij. Heel fijn. Ninke heeft een mooie, lieve vriendenkring om haar heen verzameld. Iets om te koesteren. Vervolgens zijn we met de naaste familie gaan eten in het restaurant waar we bijna zes jaar geleden koffie hebben gedronken toen we op kamerjacht in Groningen waren. Een prachtdag.
Deze cirkel is rond. Op naar de volgende levensfase, een nieuwe cirkel. Het mooie is dat elke cirkel past in de vorige. Alle kennis en levenservaringen neem je mee naar de volgende stap. Geniet van het leven. Leef je droom.