Prince Fan
2013-12 Er zijn heel wat bands die ik goed vind, steengoed zelfs. Iemand die daar voor mij in de jaren tachtig, begin jaren negentig nog weer bovenuit stak was Prince (7 juni 1958). Ik denk dat je mij wel een fan kon noemen. Een fanatic die veel tijd, geld en energie stak om alle bewegingen van hem te volgen. Dat was best lastig want de man was bijna niet te volgen.
Mijn eerste kennismaking met Prince was in 1981 met de single Controversy. De bevestiging kwam met de single 1999: opzwepend, funky, de looks, de kleding. Maar vooral die videoclip. Nog steeds slaat mijn hart over: cooler dan cool. Er ging een nieuwe muziekwereld voor mij open. Prince heeft een hele eigen, herkenbare muziekstijl. De verdieping kwam voor mij met de dubbel lp 1999. Een plaat met lange, uitgesponnen nummers, zeer intrigerend. De deur naar het grote publiek ging in 1984 open met Purple Rain. Ik weet nog dat mijn broer de lp kocht: dat was een hele speciale want de grammofoonplaat zelf was paars! Helaas was de kwaliteit hiervan niet best; hij heeft hem geruild voor de gebruikelijke zwarte versie. In retrospectief; jammer, jammer want wat was het een geweldig collectorsitem. Ik smulde van de film en alle nummers van deze plaat. Ik liep nog net niet zelf in Prince kleding maar zijn stijl, zijn muziek, zijn protegés: ik vond het geweldig.
Ik kocht alles wat los en vast zat: natuurlijk de albums van Prince zelf (tot en met The Gold Experience in 1995 alles blind), maar ook singles en 12 inches, want ik mocht natuurlijk geen nummer missen. Ook de volgelingen van Prince hadden mijn warme belangstelling. In zijn eigen studio in Minneapolis heeft hij met name in de jaren tachtig heel veel muziek samen met anderen opgenomen. Ik denk dan aan Wendy and Lisa, Vanity 6, Apollonia 6, The Time, The Family, Jill Jones, Sheila E, Madhouse. Hij heeft Sheena Easton nog aan een hit geholpen (U got the look) en de grootste hit van Sinead O'Connor is geschreven door Prince: Nothing compares 2 U. Ook deze platen kocht ik allemaal; de meesten zijn later niet eens meer op cd uitgebracht, dat geeft wel aan dat de carrière van de meesten maar kortstondig is gebleken.
De liveconcerten van Prince in de jaren tachtig/begin jaren negentig waren legendarisch. Alleen maar lovende kritieken. Naast de zeer strakke muzikale regie gebeurde er ook van alles op het podium. En natuurlijk was ik er ook bij. De Sign of the Times tour in voetbalstadion Galgenwaard te Utrecht (1987) was mijn eerste Prince concert. Daarna volgden de Lovesexy tour in 1988 en de Nude tour in 1990; beide shows waren in het Feijenoord Stadion, Rotterdam. Bij een van deze concerten regende het continue maar toch: wat een feest. Ik zat helemaal bovenin het stadion en had af en toe het idee dat het in elkaar zou storten: de mensen stonden zo te swingen dat je de Kuip voelde bewegen.
Sinds de tweede helft van de jaren negentig volg ik Prince nog wel maar niet meer zozeer als fan; meer als muziekliefhebber. Ik vind zijn muziek minder interessant geworden maar een geweldige live performer blijft hij! Op 18 november 2010 heb ik hem weer gezien in het Gelredome in Arnhem. De man is onvermoeibaar: hij deed zijn eigen voorprogramma! En geen show is hetzelfde. Naast eigen werk speelde hij ook nummers van Janet Jackson, Chic, The Time, Sheila E en Martika. Prince zorgt er zelf wel voor dat zijn volgelingen blijven voortbestaan.