206: Dé kantelplaat van R.E.M.
Mijn lijfblad OOR sluit elke nieuwe uitgave af met een prijsvraag. Botweg gezegd zijn er gratis items te verdienen. Tickets voor een concert, luidsprekerboxen, cd's, vinyl, af en toe voorzien van de handtekening van de uitvoerenden. Deze keer een ontzettende musthave voor mij als diehard liefhebber van R.E.M. Daarom heb ik het volgende pleidooi geschreven om een wel zeer unieke uitvoering van Out of Time te bemachtigen. Like hem, stuur adhesiebetuigingen o.i.d. wanneer je vindt dat ik dit juweel zou mogen ontvangen.
'Waarom ik graag de gesigneerde driedubbele vinyl uitvoering van Out of Time van R.E.M. zou willen ontvangen?
Tja, waarom eigenlijk niet? Ik ben namelijk een remfan in hart en nieren. Een remfan van 54. Ik ben met de mannen opgegroeid. Zij in Athens, Georgia. Ik in Emmeloord, Flevoland. Ik leerde R.E.M. kennen via mijn broer. En VARA's Verrukkelijke 15. Mijn broer heeft ze allemaal tot en met Out of Time. Op vinyl. Daarna haakte hij af. Terwijl ik instroomde.
Losing my religion: die videoclip, die mandoline, die stem. Buck, Berry, Mills en Stipe hadden me bij de kladden en hebben me nooit meer los gelaten. Elke release die volgde kocht ik blind. De Monsterlijke plaat. Het trio Up, Reveal en Around the Sun kon ik in tegenstelling tot velen wel waarderen. Gaandeweg de tijd ben ik de platen uit de IRS periode terug gaan luisteren.
Wat een juwelen zijn dat zeg. Geweldig om in die snoepwinkel te grasduinen. Sinds twee jaar draai ik weer vinyl. Het is zo fijn om R.E.M. vanaf het zwarte goud te horen. Natuurlijk heb ik de mannen een aantal keren live aan het werk gezien. Ik was o.a. bij het openluchtconcert op het Westergas terrein in Amsterdam. Dvd’s van live-concerten kijk ik nauwelijks maar de registratie van het concert wat R.E.M. in Wiesbaden gaf, Perfect Square, is de uitzondering op de regel. Een paar keer per jaar vindt hij zijn weg naar de dvd-speler.
Anton Corbijn was een huisvriend van de band. De foto’s die hij schoot drukten een sfeer uit waar ik me mee kan vereenzelvigen. De tentoonstelling van Corbijn in het Haagse fotomuseum (in 2015) en zijn boek 1-2-3-4 met veel opnamen van de bandleden was erg inspirerend en deed verlangen naar een reünie.
Maar één ding weet ik zeker, die reünie gaat er niet komen. Dat is niet zoals Michael Stipe in het leven staat. Hij heeft R.E.M. achter zich gelaten. Vindt zijn energie nu in nieuwe projecten. Daarbij, in 2011 heeft de band op grootse wijze afscheid genomen met Collapse into now. De cirkel is rond. ‘Blue’, met de gedroomde gastzangeres Patti Smith, is de perfecte afsluiter van hun loopbaan.
Out of Time is een kantelplaat. Voor R.E.M. was het de weg naar wereldroem, terwijl mijn broer na deze plaat de band uit het oog verloor. Out of Time betekende voor mij dat ik in een nieuwe wereld terechtkwam. Een wereld die twee kanten op ging. Ik ging met R.E.M. de toekomst in maar maakte ook kennis met hun verleden. Wat een prachtige reis heb ik met deze mannen gemaakt.
Hoe geweldig zou het zijn dat ik dé kantelplaat van de band, mijn instapmoment, zou mogen ontvangen. De handtekeningen van Michael Stipe en Mike Mills maken het feest natuurlijk helemaal compleet'.