180: Gewoon genieten
Er bouwde zich de afgelopen dagen enige spanning bij me op. Twee maanden geleden heb ik me opgegeven om mee te doen aan een rondje werkgebied: honderd kilometer fietsen door Noordwest-Friesland. Een dingetje is echter dat ik een jaar lang niet meer op de racefiets heb gezeten.
Ook na mijn aanmelding komt de fiets niet verder dan mijn hoofd (Bike in Head, The Nits). Uiteindelijk heb ik twee dagen voor de uitdaging een trainingsritje gemaakt. Dit nadat ik het stof van mijn fiets heb geblazen en de banden tot 8 bar heb opgepompt. Een klein uurtje trappen later besluit ik om zaterdag wel op de stappen. Los van een pijnlijke kont houd ik er een goed gevoel aan over. Oude liefde roest blijkbaar niet. Ook mijn fiets niet (Bike, Pink Floyd).
Belangrijk detail op voorhand is dat de gemiddelde snelheid op 25 kilometer wordt vastgesteld. Het wordt dus geen Bicycle Race (Queen) maar een toertocht. Het gaat vandaag niet om een optimale hartslag, het aantal omwentelingen per minuut, de bereikte topsnelheid en een zo hoog mogelijk gemiddelde. Weg met alle cijfertjes: gewoon genieten was het devies van mijn dochter. Ik zeg een topadvies.
Gelukkig is er nauwelijks wind en van de druppels die af en toe vallen worden we niet nat. Het aantal deelnemers is met in totaal negen vrouwen en mannen laag. Maar dat mag de pret niet drukken: het gaat er niet om wie er niet bij is, het gaat erom wie er wel bij zijn. En dat is een enthousiaste groep fietsers die uitgebreid het gesprek met elkaar aangaat. Natuurlijk komt het werk dan wel eens voorbij maar de interesse in elkaar is veel breder. Pure winst vind ik dat.
Het getal negen circuleert door mijn hoofd wanneer ik af en toe ons pelotonnetje afsluit. Number nine, number nine murmelde John Lennon in het weirde Revolution 9 van The Beatles. Gek dat dat soort gedachten op zo'n moment binnenvliegen.
Ook de Big Jet Planes (Angus & Julia Stone) vliegen ons op een gegeven moment om de oren. We pakken nog een staartje van de Luchtmachtdagen nabij Leeuwarden mee. Met donderend geraas, loopings makend, showen de straaljagerpiloten hun kunsten: boys with toys. Geweldig om dit nog even mee te pakken. Tussen Stiens en Leeuwarden staat het zwart van de mensen. Een mooiere erehaag aan het einde van onze toertocht kunnen we ons niet wensen.
Het is vandaag gewoon genieten geweest. Erik bedankt voor de organisatie. Anco, Anton, Erik, Geertje, Henk, José, Marcel en Wim bedankt voor de gezamenlijke fietskilometers. Skik weet de dag prachtig in woorden te vangen:
Op fietse
Wie dot mij what
Wie dot mij what
Wie dot mij what vandage
'k heb de banden vol met wind
Nee ik heb ja niks te klagen