169: Wat is de waarheid?
Mijn soundtrack van deze week bestaat uit muziek van o.a. The Cure, Prefab Sprout, Tindersticks en David Bowie (Blackstar). Niet de meest opgewekte muziek inderdaad maar met twee themauitzendingen van DWDD in één week weet je dat er wat aan de hand is in de wereld. Een overzicht van een week waaruit eens te meer blijkt dat de mens een gecompliceerd wezen is.
Het overlijden van Johan Cruijff leidt wereldwijd tot herdenking. De klok staat even stil op witte donderdag. Cruijff heeft gedurende zijn leven over de hele wereld mensen geroerd, in zijn hart gesloten. Dat gaat veel verder dan het voetbalspelletje alleen. Voor veel mensen was hij een deel van hun eigen leven; een deel dat nu overleden is. Ik kan me voorstellen dat dit pijn doet.
De aanslagen in Brussel zijn breeduit besproken; het vingerwijzen is weer begonnen. Wie is de schuldige in dit drama? Wat mij betreft zijn dat toch echt de daders met de bomgordels. Zij en niemand anders. Miscchien is dat makkelijk en kortzichtig geredeneerd; moet het worden gezien in een bredere context. Maar waarom ontstaan dit soort discussies altijd op het moment dat zich een ramp voordoet? Zodra we weer doorgaan met de orde van de dag bekommeren we ons nog nauwelijks over achterstandswijken of verdachte pakketjes. Gekken met bomgordels zullen er altijd blijven; daar is geen kruid tegen opgewassen. Laten we ons vooral bekommeren om de slachtoffers en de achterblijvers wiens levens voor altijd zijn gemankeerd.
Er is een generatie Bosniërs die nog steeds gebukt gaat onder het dood en verderf wat Karadzic in de negentiger jaren heeft gezaaid. Eindelijk is zijn vonnis uitgesproken waardoor je zou kunnen zeggen dat er sprake is van enige gerechtigheid. In Servië en ook Rusland snappen ze niets van deze westerse waarheid. Daar is Karadzic nog steeds een oorlogsheld. Ook dictator Stalin, die zorgde voor de industrialisering van Rusland ten koste van miljoenen slachtoffers wordt weer op een sokkel geplaatst. Een plek waar hij jaren geleden vanaf werd gesleurd.
Heel wat anders: V&D gaat nog een paar weken open om de restantvoorraad uit te verkopen. Mensen slaan elkaar de hersens in om maar niets te hoeven missen. Zijn dat dezelfde mensen die een paar weken geleden krokodillentranen hebben gehuild bij het faillissement?
Op de vraag die Fidan Ekiz in de documentaire 'Komt alles goed?' stelt, denk ik dat het antwoord negatief is. Ieder mens beleeft zijn eigen waarheid. Omdat niet iedereen met behulp van de dialoog het gesprek wil aangaan zullen er altijd excessen blijven. De geschiedenis leert ons dat.
Ik heb niet de illusie noch de ambitie om van invloed te zijn op wereldse zaken. Hoogstens om ergens een lichtje op te schijnen of mijn mening te ventileren. Dichter bij huis probeer ik zoveel mogelijk, op basis van mijn versie van de waarheid, van betekenis te zijn. Maar uiteindelijk is het maar beperkt wat binnen mijn mogelijkheden ligt. De mens is een gecompliceerd wezen waarbij de scheidslijn tussen geluk en verdriet, succes en mislukking uiterst gering is. Uiteindelijk zal iedereen op basis van eigen ervaringen en geleerde lessen zijn eigen pad en de eigen versie van de waarheid vinden.
Afgelopen week maakt me nietig, klein en in mezelf gekeerd.