112 Muziek muziek en muziek
Dagelijks blijven de prikkels binnenstromen. Prikkels die mij er toe bewegen om zaterdagochtend in alle vroegte achter de laptop te kruipen. Vlak voor een weekendje weg maar toch de behoefte hebben om nog een blog weg te tikken. Dwangmatig hoor ik je denken. Misschien. Maar ik moet toch iets met die prikkels in mijn hoofd. Ik vind het gewoon te leuk om over muziek te schrijven.
Er is nog zoveel nieuwe muziek te ontdekken. Afgelopen week heb ik weer een nieuwe nachtegaal aan mijn collectie toegevoegd: Rumer. Rumer is een van origine Pakistaanse vrouw die qua stem de reïncarnatie van Karen Carpenter is. Een stem om in te verdrinken. En ze heeft al drie cds vol gezongen zonder dat ik het wist. Ze is heel groot in Engeland maar ook in Nederland is ze geen onbekende. Vorige week zat ik in een tweetconversatie met Paul de Leeuw: het blijkt dat hij haar plaat ook draait.
Andersom staat de nieuwe cd van een in het verleden succesvolle artiest vaak al heel snel in de uitverkoopbakken. Prince bracht vorig jaar Art Official Age uit. Een maand na verschijnen verdween hij al weer geruisloos uit de hitlijsten. Soms terecht maar in dit geval een gemiste kans. Wat een heerlijke cd. Twee nummers skippen en dan blijft een prachtplaat over. Hij staat nog regelmatig op mijn playlist.
Daar ben ik ook altijd mee bezig. Welke muziek ga ik draaien. Het programma last.fm houdt automatisch bij welke muziek ik afspeel. En dan maar bladeren door de lijstjes wat ik vorige week, maand, kwartaal, halfjaar en jaar heb afgespeeld. Een autistisch trekje? Jazeker, maar ik hou er van. Ik maak mijn eigen playlisten in iTunes van bijvoorbeeld concerten waar ik ben geweest of recentelijk van de muziek waar Nile Rodgers zijn bijdrage aan heeft geleverd.
De inspiratie voor de playlist en de blog over Nile Rodgers is ingegeven door Het Uur van de Wolf. De hele maand februari worden er muzikale docu's uitgezonden. Naast Nile Rodgers zijn Nick Cave, The Nits, Stevie Wonder, James Brown en Ginger Baker al voorbij gekomen. Ik smul daar dus van.
Een andere vorm van muziekconsumptie zijn de liveconcerten. Een paar weken geleden ben ik voor de derde keer naar een concert van Tindersticks geweest. Wat een sprankelend optreden was dat zeg. Ik heb in trance zitten luisteren naar de fluisterstem van Staples en de loepzuivere, kraakheldere muziek van de band. Altijd hou ik ogen en oren open of er nog leuke concerten in aantocht zijn. Al weken ben ik in afwachting van de line-up van Pinkpop.
En de inspiratie droogt nooit op: de muziekminuut in DWDD, mijn verzameling elpees die herinneringen aan vroeger oproepen en facts en figures via google, OOR of boeken.
Zo, mijn behoefte voor deze week is weer bevredigd. Alkmaar en het Beatles museum: here we come. Wie weet zit daar wel weer een nieuwe blog in.