Waanzinnige waanzin
2014-07 Vrijdagmiddag. Komend vanuit Veldhoven zegt mijn navigatiesysteem dat ik rond 18:10 in Zwolle aankom. Ik bel met Bert om te horen wanneer hij verwacht in Zwolle te arriveren. Vanuit Kampen met de trein zal dit om 18:12 zijn. Zonder afstemming vooraf zitten we op exact dezelfde golflengte: na al die concertjaren zijn we hierin een geoliede machine geworden.
Na een hapje eten wandelen we naar het volledig gerenoveerde Hedon. Het lijkt of hier een staaltje van just in time management is gerealiseerd. De steigers zijn weg, het pand ziet er prachtig uit maar het parkeerterrein moet nog worden voltooid. We zijn benieuwd naar de plek waar het moet gebeuren: de grote zaal. Mijn complimenten voor de bedenkers, bouwers en investeerders: voor muzikanten én het publiek is het een zaal om je vingers bij af te likken. Met een capaciteit van 850 mensen is de zaal zo ingericht dat je toch altijd dicht bij het podium bent. Het enorme balkon en de trapsgewijze verhoging achterin zorgen hiervoor. Tom Barman verzuchtte op een gegeven moment 'waarom hebben we dit niet in Antwerpen'.
Tom Barman, daar draait het vanavond allemaal om. Aan hem en zijn band dEUS de eer om het vernieuwde Hedon in te wijden. Barman is leadzanger en gitarist van de door hem in 1989 opgerichte Belgische indierockband. Samen met Klaas Janszoons (violist, keyboards e.d.) is hij nog het enige originele bandlid. Indierockband is wat mij betreft de verzamelnaam voor avant-gardistisch, folk, rock, blues, pop, jazz, rock, trip, danceable. Ze deden en doen het allemaal. Vast niet meer zo extreem als in hun beginjaren maar de setlist is een mooie dwarsdoorsnede van de zeven platen die ze sinds 1994 hebben uitgebracht.
Nu moet ik uitkijken om niet in superlatieven te vervallen. Want dit was een weergaloos optreden van een band die het laatste jaar nauwelijks op het podium heeft gestaan. En ook dit jaar staat er tot dusverre weinig op het programma. Maar misschien juist wel daarom zijn de mannen in topvorm. Een continue doordenderende rockshow van twee uur waar de vlammen van afspatten. Je voelt het aan de vibe in de zaal: iedereen hangt aan de lippen van deze echte stoere mannenband, gaat op in de muziek, danst en juicht mee. Dienende gitaarsolo's, breaks, percussie, meerstemmige zang (soms alle vijf tegelijk). Er waren momenten dat ik dacht: intenser wordt het niet maar tijdens bijvoorbeeld Instant Street (enige nummer van succesplaat The Ideal Crash) deed men er nog een waanzinnige schep bovenop. Waanzinnige waanzin waar het na afloop happen was naar adem.
De ingespeelde band staat volledig in dienst van Tom Barman: de absolute leider van de band. Wat een podiumdier, Barman heeft een charisma waar ik helemaal in mee ga. Hij springt over het podium, houdt er een moordend tempo op na en heeft de wind er flink onder: wanneer een gitaar niet goed is afgestemd laat hij dat heel duidelijk merken. Maar bovenal: hij heeft het ontzettend naar zijn zin. Na de laatste toegift, dEUS claim to fame Suds and Soda, gaan de zaallichten weer aan en slaat een voor mij volslagen onbekende kerel mij - overlopend van enthousiasme over het concert - op de schouders.
Hedon en dEUS: gefeliciteerd met deze superprestatie.