Muzikaal verliefd op Josh Homme
2013-37 Je kent het wel, dat gevoel dat je op slag verliefd wordt. Vlinders in de buik, nergens anders meer aan denkend, de rationaliteit volledig uit het oog verliezend. Ik heb dat nog steeds en koester die momenten. Het mooie is dat Annewieke het helemaal niet erg vindt. Sterker nog, ze vindt het wel vertederend dat ik me zo kan verliezen in een nieuwe liefde.
29 Juni 2007 was zo'n moment dat de vlam bij mij oversloeg. De locatie: Rock Werchter, optreden: Queens of the Stone Age (QOTSA), persoon in kwestie: Josh Homme (17 mei 1973). Ik vond de band al een aantal jaren heel sterk en dat kwam met name door het rode album: Songs for the Deaf. Een vernieuwend album met vele pareltjes. Maar goed, terug naar Werchter. De bandleden wandelen bedaard het podium op, de drumkit wordt in bezit genomen, de bas en de gitaren worden ingeplugd en de mannen kijken eens wat voor volk er op het grasveld staat. Zanger Josh Homme doet dit op zo'n relaxte, coole wijze dat hij direct mijn volle aandacht heeft te pakken. En dan gaan de mannen los: het concert is fenomenaal. Er zit heel veel dynamiek en de nodige tempowisselingen in de songs en dit weten ze retestrak neer te zetten. Hartstikke mooi natuurlijk maar wat me altijd bij zal blijven is de wijze waarop Josh Homme op dat podium stond: übercool én die fascinerende blik in zijn ogen! WOW. Waarschijnlijk zo stoned als een garnaal maar met zijn uitstraling pakte hij mij volledig in. Hij had echt iets onoverwinnelijks; een momentum wat ik bij latere concerten niet meer heb meegemaakt. Die waren overigens nog steeds heel goed maar Werchter was een 'once in a lifetime'. In retrospectief: wat een geweldige line up stond er die dag. Kings of Leon (KOL) om 15:00, QOTSA, Arctic Monkeys en Pearl Jam. KOL en de Monkeys heb ik niet eens gezien! Echt zo'n dag om - met mijn muzikale baggage van nu - nog eens over te doen.
Josh Homme is een muzikale duizendpoot. Een bloemlezing van alle samenwerkingsverbanden en bands waarin hij heeft gespeeld gaat te ver maar de verbindende schakel is steeds de woestijn. Hij is geboren in Joshua Tree, California. Homme is een van de grondleggers van de stonerrock/desert rock. Een aftakking van het geluid van hardrockbands zoals Black Sabbath. Kenmerk van deze muziekstroming zijn de gedowntunede gitaren die zorgen voor een diepgeworteld, traag, zwaar meeslepend geluid. Andere eigenschap van de stonerrock is dat muzikanten vanuit diverse bands samenkomen en met elkaar jammen in de zogenaamde Desert Sessions. Op zijn 17e speelde Homme al in zijn eerste band: Kyuss.
Op Werchter speelde ná QOTSA een bandje met vijf pokdalige youngsters uit Sheffield, Engeland: Arctic Monkeys. De Monkeys waren razend populair bij de jeugd op basis van de eerste twee cd's. Waarschijnlijk is er op deze dag in juni een zaadje gepland voor de toekomstige samenwerking. Homme nodigde de band in 2008 om naar de woestijn te komen. Dit resulteerde in de cd Humbug, geproduceerd door Josh Homme. Het betekende een stijlbreuk t.o.v. van de eerste twee cd's. Een veel duisterder geluid waarbij de invloed van Homme duidelijk hoorbaar is. De Monkeys hebben California niet meer verlaten. Vorige week kwam hun vijfde cd uit (AM). Hierop zingt Homme nog op twee nummers mee. Wat een heerlijke plaat: duister, broeierig, sexy met alweer nieuwe invalshoeken (koortjes, popsongs).
Wat is het heerlijk om nog steeds ongestraft verliefd te kunnen worden.