Beastie Boys
2012-01
Het was denk in de zomer van 1986 dat ik van Borne naar Almelo fietste. Ik was onderweg naar het lokale ziekenhuis. Nu hebben we vanzelfsprekend de ipod maar destijds had ik vermoedelijk die blauwe walkman, die ik jaren heb gehad, op mijn hoofd. Dat hele stuk fietsen kon ik vanzelfsprekend niet zonder muziek. Ik weet het nog goed: ik had de Beastie Boys met een behoorlijk volume op mijn oren staan. She's Crafty, No sleep till Brooklyn en natuurlijk Fight for your right. Die laatste (de grootste hit voor de BBoys) vond ik trouwens niet het beste nummer van die c.d. Die plaat heeft me heel wat vreugdevolle uurtjes gegeven. Pioniers waren de Boys. Blanke rappers, dat was destijds een nieuw fenomeen.
In latere jaren ben ik ze altijd wel blijven volgen maar andere platen heb ik eigenlijk nooit meer van ze gekocht. Op een aantal downloads na dan. Hun video's zijn altijd ontzettend hylarisch geweest. Sabatage is daar wel het beste voorbeeld van. Ook een geweldig nummer trouwens.
Dit jaar overleed Adam Yauch (MCA), een van de drie Beastie Boys. Drie jaar heeft hij gestreden tegen kanker, 47 jaar is hij geworden. Veel te vroeg natuurlijk. Google en twitter helpen mij dan om het plaatje helder te krijgen. Te schetsen wat er is gebeurd. Er ontstaat bij mij dan iets van weemoed. En ik ben mijn itunes gaan ch-checken. Wat voor muziek had ik nou eigenlijk van die mannen? En dan begin je dus te downloaden. Want ze hebben toch wel hele prettige rhymes gemaakt. Het levende bewijs dat doodgaan ook verkoopt. Nog steeds gaan mijn gedachten terug naar de zomer van 1986 wanneer ik die lekkere grooves en schreewerige stemmen van de Beastie Boys hoor.