Mark, Mark, Sjoerd en anderen
2014-01 Maandagavond zitten Annewieke, Ninke en ik te luisteren en te kijken naar de Top 2000 (agogo). Dit jaarlijks terugkerend radio en tv evenement zorgt ervoor dat de eindejaarsgeest door ons huis waart. Een geest die sterke invloed heeft op de emoties. En de emoties gaan deze avond echt alle kanten op.
Mark King noem ik voortaan Mark 'the bass' King. Natuurlijk wist ik al lang dat hij met Level 42 in de jaren tachtig heerlijke bas en toetsen georiënteerde muziek heeft gemaakt. Samen met Annewieke en Mike en Hanita heb ik ze in oktober 1988 in de IJsselhallen in Zwolle op zien treden. Het enige wat ik me er van kan herinneren was het keiharde geluid. Dat Mark 'the bass' King zijn drumachtige manier van bassen nog absoluut niet heeft verleerd laat hij zien maar vooral ook horen. Ik zit joelend en handenklappend op de bank: wat een gave als je je instrument op deze wijze kunt bespelen.
Al scrollend door mijn twitterberichten lees ik dat Mark Tuitert zich heeft geplaatst voor de Olympische Spelen. Ik heb een zwak voor dit rock and roll dier; deze gitaarspelende en liefhebber van Pearl Jam zijnde schaatser. Zijn geliefde allround carriëre heeft hij ooit opgegeven om zich te specialiseren op één afstand. Wat heeft Tuitert moeten vechten om zijn doel te bereiken maar wat was het mooi: vier jaar geleden won hij op heroïsche wijze olympisch goud op de 1.500 meter. Een grootse overwinning die past in het rijtje Dan Jansen en Gerard van Velde. En nu komt hij uit geslagen positie weer terug: mooi vind ik dat.
Ik scroll door en dan slaat mijn stemming helemaal om want ik lees: de 27 jarige marathonschaatser Sjoerd Huisman is door een hartstilstand overleden. Allemachtig, wat is dit erg. Zevenentwintig jaar. Sporter. Prachtkop met lange manen. Overleden. Ik lees meer berichten. De verslagenheid van alle schaatsers die in Thialf zijn. Ik google voor achtergronden. Het blijkt dat Sjoerd de laatste twee jaar te kampen heeft gehad met epileptische aanvallen; maar hij was weer op de weg terug. Een geliefde jongen in het peloton. Vreselijk.
Binnen een kwartier een vat vol van verschillende emoties. Het blijkt dat de momenten van euforie om Mark 'the bass' King en de blijdschap voor Mark Tuitert worden weggevaagd door de verslagenheid omtrent het overlijden van Sjoerd Huisman. Ondanks dat Mark, Mark en Sjoerd niet in mijn directe leefomgeving zitten weten ze me te raken. En ook dichterbij gebeuren er hele trieste dingen. Een ziektebeeld wat heel anders verloopt dan was ingeschat en het totaal onverwacht overlijden van een man in de bloei van zijn leven.
We zijn ondertussen het nieuwe jaar ingegaan waar nieuwe uitdagingen, kansen en mogelijkheden op ons liggen te wachten. En dat is goed. Maar mijn gedachten gaan uit naar hen die op dit moment wel wat anders aan hun hoofd hebben.
voor AV en MV