204: Elk liedje heeft zijn verhaal
Every picture tells a story zong Rod Stewart ooit maar elk liedje heeft ook zijn verhaal. Muziekliefhebber Leo Blokhuis raakt geïnspireerd door de verhalen achter de songs en kan daar bevlogen over vertellen. Met alle nieuwe muziek die de laatste weken uitkomt komen er steeds nieuwe verhalen bij.
De voedingsbodem is momenteel wel erg weelderig. De recente omwenteling in de VS levert veel food for thought. Het lijkt erop dat alle popartiesten democraten zijn. Bij de inauguratie kon Trump geen fatsoenlijke band op het podium krijgen; iets wat ook al niet lukte tijdens zijn campagne. Niemand wilde een song beschikbaar stellen die tijdens zijn opkomst voor dolenthousiaste republikeinen zou worden gespeeld. Blokhuis vertelde hier afgelopen week smakelijk over op het podium van de Neushoorn in Leeuwarden. Dat deed hij voor een volle zaal geboeide luisteraars.
De oude vertrouwde protestsongs worden weer van stal gehaald. Op de dag van de inauguratie brengt cartoonband Gorillaz een anti-Trump song uit. En Blokhuis noemde nog een aantal voorbeelden: Fiona Apple (we don't need your tiny hands anywhere near our underpants) en John Mellencamp's Easy Target (well let the poor be damned, and the easy targets too). Daar kan ik nog aan toevoegen: Arcade Fire samen met Mavis Staples (I give you power) en het wonderschone maar uiterst giftige Pure Comedy van Father John Misty. En dagelijks komen er nieuwe songs bij. Vooral mee doorgaan want het zijn bijdrages die nodig zijn.
Natuurlijk is er ook nieuwe muziek met een ander verhaal. Ed Sheeran bijvoorbeeld. Net zo als Adele (19, 21, 25) en Chicago (II, III, IV, V etc; in 2008 brachten ze XXXII uit) heeft Sheeran ook een leuke doorloper als het om albumtitels gaat: +, x, en voor de nieuwe plaat is het deelteken bedacht. In de volksmond heten ze Plus, Multiply en Divide. Die jongen heeft zeker iets met rekenen. Als voorloper op Divide zijn er twee singles tegelijkertijd uitgebracht. Dat is niet nieuw maar wat wel de recordboeken in gaat is dat deze singles in Engeland in dezelfde week op 1 en 2 zijn binnengekomen. In Amerika heeft hij zijn eerste nummer één te pakken met Shape of you. Met zijn carrière zit het voorlopig wel goed.
John Mayer pakt het net weer wat anders aan. Zijn nieuwe plaat, The Search of Everything, wordt in verschillende golven over ons uitgespoeld. Wave One bestaat uit vier nummers en is onlangs uitgebracht. De komende tijd verschijnen er nog drie golven. Wanneer het golfslagbad vol is, kent de liefhebber het album van haver tot gort. Ik vind het een slimme wijze van marketing. Een heel album luisteren doet de iTunes- en spotifygeneratie niet meer. Door steeds een deel van de pizza aan te bieden blijft de consument hongerig. Ik zeker, want op de eerste golf is John Mayer in topvorm. Met zijn zoetgevooisde stem en subtiele gitaarlicks pakt hij me weer volledig in. Luister maar eens naar You're Gonna Live Forever In Me.
Laat de nieuwe muziek maar binnenstromen; dat zorgt voor nieuwe verhalen. Ik kan er geen genoeg van krijgen.