171: Een zijden draad
Wat bijna dertig jaar vanzelfsprekend leek, werken bij de Rabobank, hangt opeens aan een zijden draad. Op de kwaliteit van de draad heb ik geen enkele invloed; alleen de lengte ervan is van belang. Aan de hand van de top 40 van 1 september 1987, de dag dat ik in Emmeloord in dienst trad, een reflectie.
Head to toe, Lisa Lisa and Cult Jam (28): Mijn vader heeft een groot deel van zijn leven aan de Rabo-organisatie gegeven. Van top tot teen werd het Rabogevoel in mij gegoten. Dat broerlief een aantal jaren voor A/A heeft gewerkt voelde destijds niet veel minder dan verraad.
Right next door, Robert Cray Band (2): In Emmeloord hebben we een aantal jaren niet naast maar boven de Rabobank gewoond. Wanneer mijn vader naar zijn werk ging, lliep hij de trap af naar beneden, ging door de deur linksaf en hopla hij stond op de werkvloer. Zonder een spat buitenlucht te hebben opgesnoven. Veiligheidstechnisch is dat nu niet meer voor te stellen. Arbotechnisch ook niet.
Eén kopje koffie, VOF de Kunst (7): Eén verhaal uit de oude doos. Een aantal keren per dag kwam mevrouw Van der L. langs alle bureau's met de koffiekar. Naast de koffie en thee die ze voor je inschonk was er altijd een verhaal.
Nothing's gonna stop me now, Samantha Fox (22): Op basis van veel inzet, vakmanschap en ervaring heb ik mijn plek binnen de lokale organisatie weten te vinden. We hebben in het verleden meerdere reorganisaties meegemaakt maar mijn motto is steeds geweest: kwaliteit komt bovendrijven. Op die wijze heb ik het stuur in eigen hand gehouden. Ik ben zelf de regisseur van mijn carrière geweest.
It's a sin (15) en What have I done to deserve this (35), Pet Shop Boys: Het regisseurschap ben ik kwijt in de huidige beweging die de bank maakt. Ik wil graag mijn huidige job behouden maar ik heb daar geen enkele invloed op. Afspiegelen op anciënniteit heeft niets met kwaliteit te maken. Ik kan hoog en laag springen maar dat maakt allemaal niets uit. Dat voelt niet goed.
I just can't stop loving you, Michael Jackson (1): De Rabobank heeft me in al die jaren veel gegeven. Dat zal ik zeker niet vergeten. Maar andersom is dat ook het geval. Misschien valt het kwartje deze keer de goede kant op - is de lengte van mijn zijden draad (lees: het aantal dienstjaren) lang genoeg - en wordt mijn verblijf verlengd. Maar dit koude, zakelijke mechanisme is niet mijn ding.
Voyage voyage, Desireless (12): Mocht ik nu of in een volgende reorganisatie buiten de boot vallen, dan zal dit zeker pijn doen. En zal ik mijn toekomstbeeld, op het gebied van werk, flink moeten bijstellen. Maar ik zal mijn reis vervolgen; ik ga ervan uit dat het nieuwe mogelijkheden biedt om mezelf te ontplooien.
Uiteindelijk is het ook maar werk. Gezondheid is en blijft het grootste goed. Dat hebben de recente gebeurtenissen in de familie wel bewezen.